வள்ளைக் கொடி [ வள்ளைக்கீரை ] [Ipomoea aquatica]

வள்ளைக் கொடி [ வள்ளைக்கீரை ]

[Ipomoea aquatica]

வல்லாரைக் கீரை தெரியும் ! அதென்ன வள்ளைக் கீரை ? .... தெரியாது ! என்றார் நண்பர் சீனுவாசன். வாய்கால்களில் எங்கு பார்த்தாலும் வள்ளைக்கொடி படர்ந்து காணப்படுகிறது. வாடிக்கையாக வீட்டிற்கு காய்கறி கொண்டுவந்து விற்கும் மூதாட்டியிடம், அவ்வப்போது வள்ளைக்கீரையைப் பறித்துவரச் சொல்லி சமைப்பதுண்டு. "இவ்வளவு சுவையான கீரை எங்கு பார்த்தாலும் வளர்ந்துள்ளதே, இதனை ஏன் மக்கள் பறித்து சமைப்பதில்லை" என்று அங்கலாய்த்துக்கொண்டார் செல்வமாதவன். பள்ளி நிகழ்ச்சி ஒன்றின்போது, நகராட்சி கழிவுகள் கலக்காத வாய்காலைத்தேடி ஊருக்கு வெளியில் சென்று வள்ளைக் கீரையைப் பறித்துவந்து "சூப்" செய்து வழங்கி "நல்லபெயர்" வாங்கினார் ஆசிரியர் துரைராஜன். கவனிப்பாரற்று வளர்ந்து கிடக்கும் வள்ளைக்கொடியைப் பார்க்கும்போது, மறைந்து கொண்டிருக்கும் தமிழரின் பாரம்பரிய அறிவு நினைவுக்கு வருகிறது. அதுமட்டுமல்ல, "வாழிடப்பற்று அற்றுபோய்விட்டதா நமக்கு ?" என்றும் தோன்றுகிறது.

  

சங்க கால தமிழர்கள் எதற்கு பெயர் சூட்டுவதென்றாலும், குறிப்பாக நிலைத்திணை, அகத்திணை - புறத்திணை நிகழ்வுகள், பண் மற்றும் பாட்டு வகைகள் என அனைத்திற்கும் மலரின் பெயரை சூட்டுவதை முதன்மையாக கொண்டிருந்தனர். அதனால்தான் தமிழர்களின் பண்பாடு மலர் சார்ந்தது என பெருமையாக கூறிக்கொள்கிறோம்.

வள்ளைப் பாட்டு - வள்ளைக்கூத்து

குறிஞ்சிப் பாட்டு, முல்லைப் பாட்டு என தமிழ்ப் பாட்டுவகைகளுக்கு மலரின் பெயரை சூட்டியது போல்,  “வள்ளை” என்பதும் மலரின் பெயரால் அழைக்கப்படும் பாட்டு வகையாகும். பெண்கள் உலக்கையைக் கொண்டு தானியங்களைக் குற்றும்போது, போரில் வென்ற அரசனைப் புகழ்ந்துப் பாடும் புறத்திணைப் பாட்டு “கொற்ற வள்ளை” [தொல்.] எனப்படுகிறது. இதனோடு இணைத்து நிகழ்த்தப்படும் கூத்து “வள்ளைக்கூத்து” எனப்பட்டது .

வள்ளைக்கொடி -

வள்ளைத் தாவரம் [Ipomoea aquatica] மருதநில நீர்நிலைகளில், அதிகமாக வாய்க்காலிலும், ஓடையிலும் கொடியாக படர்ந்து வளரும். வள்ளைக் கொடி நீண்ட தண்டினையுடையது. கணுக்களில் வேர்கள் தோன்றி ஆழமற்ற இடங்களில் வேரூன்றியும், தண்டில் துளையைப் பெற்றுள்ளதால் ஆழமான இடங்களில் மிதந்தும் காணப்படும். சற்று பெரிதான வள்ளைக் கொடியின் மலர், காலையில் மலரும் தன்மையுடையது [Swamp Morning Glory]. புனல்வடிவில் உள்ள மலரின் தொண்டைப் பகுதி அடர்ந்த ஊதா நிறமாகவும், பிற பகுதி வெளிறியும் காணப்படும். வள்ளைப்பூ கொள்ளை அழகுதான் !

.

சங்க இலக்கியம் -

வள்ளைக் கொடியின் தண்டு துளையுடையது. இச்சிறப்பு பண்பினை அடைமொழியாகக் கொண்டு "அம்தூம்பு வள்ளை" [தூம்பு - துளையுடையது] என்று சங்கப்புலவர்கள் பரணரும், அள்ளூர் நன்முல்லையாரும் [அக.16 & அக.46]. குறிப்பிடுகின்றனர். “வள்ளைத்தண்டில் உள்ளதுபோல் துளையிட்டு அணி செய்யப்பட்ட காதுகள்” - என  வள்ளைத்தண்டின் துளையை எடுத்துக்காட்டுகிறார் சீத்தலைச் சாத்தனார் [மணிமே.109].

நீர்நிலைகளில் படர்ந்துள்ள வள்ளைக்கொடியின் கீழ்ப்பகுதி, மீனினங்களின் பாதுகாப்பான வாழிடமாக திகழ்கிறது. வள்ளைக் கொடி படர்திருக்கும் பொதும்பில் ஆமை துயில்வதாக மதுரைத் தமிழ்க்கூத்தனார் கடுவன்மள்ளனாரும்,[அக.256], வலை வீசுவோர் வள்ளைக்கொடிகளை நீக்கி மீன் பிடித்ததாக மாங்குடி மருதனாரும் [மது.255] குறிப்பிடுகின்றனர். வேடர் மீன்பிடி தூண்டிலிடுவதற்கு வள்ளைக் கொடி தடையாக இருப்பதை மதுரை நக்கீரர் குறிப்பிடுகிறார். பாலைக் கெளதமனார் [பதி.29], வளைக்கை மகளிர் வள்ளை கொய்வதை தெரிவிக்கிறார்.

வள்ளைக்கீரை                         

வள்ளைக்கொடியின் இலைகளை சமைத்துண்ணலாம். .[இலை என்பது பொது பெயர்ச்சொல். மனிதன் உட்கொண்டால் கீரை; விலங்கு தின்றால் தழை]. வள்ளைக்கீரை, பசலைக்கீரையைப் போன்று சமைத்துண்பதற்கு ஏற்றது. சில கிராமங்களில் வள்ளைக்கீரையை சமைத்துண்ணும் பழக்கம் இன்றும் தொடர்கிறது. ஆனால் பெரும்பான்மையான கிராமங்களில் இப்பழக்கம் வழக்கொழிந்துவிட்டது. நம்மில் பலர் வள்ளைக்கொடியை மறந்துப்போனதும், நம்மிடையே அதன் பயன்பாடு வழக்கொழிந்து போனதும் வருத்தத்திற்குரியது. வேறு என்ன சொல்வது ?

சீனா மற்றும் தென்கிழக்காசியா நாடுகளாகிய தாய்லாந்து, கம்போடியா, பிலிப்பைன்ஸ், லாவோஸ் மற்றும் மலேசியா ஆகிய நாடுகளில், இன்றளவிலும் முக்கிய கீரைவகைகளில் ஒன்றாக வள்ளைக்கீரை உள்ளது. குறிப்பாக, வியட்நாம் நாட்டில் ஏழைகளின் தினசரி உணவாகவே வள்ளைக்கீரை உள்ளது. சில நாடுகளில் வணிகப்பயிராக வள்ளைக்கொடி வளர்க்கப்படுகிறது.

வரலாற்றுப் பதிவுகள்

வள்ளைக்கொடி மிக விரைவாகவும், எளிதாகவும் வளர்கின்ற காரணத்தால் பஞ்சம் ஏற்பட்ட காலத்தில் மட்டுமல்லாது, உணவு தட்டுப்பாடு ஏற்படும் போர்காலத்தில்கூட  வள்ளைக்கீரை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. பிலிப்பைன் - அமெரிக்கா போரின் [1899 – 1902] போது பிலிப்பைன் நாட்டில் வாய்க்கால்களில் வள்ளைக்கீரை வளர்க்கப்பட்டு பயன்படுத்தப்பட்டது. இரண்டாம் உலகப்போரில் ஜப்பான், சிங்கப்பூரை ஆக்கமித்த போது [1942 – 1945] மக்களின் சிறந்த போர்கால உணவாக வள்ளைக்கீரை பயன்பட்டது. 

மருத்துவப் பயன்கள்

புரதம், அமினோ அமிலங்கள், வைட்டமின்கள், தாதுகள் மற்றும் நுண்ணூட்டச் சத்துகள் நிறைந்தது. இலைச்சாறு மஞ்சக்காமலை மற்றும் நரம்புத் தளர்ச்சிக்கு மருந்தாக பயன்படுகிறது.இரத்த அழுத்தம் மற்றும் மூக்கில் இரத்தம்வடிதலை குணமடையச் செய்கிறது. மூலம் மற்றும் மலச்சிக்கலை போக்கும்.இரத்த சர்க்கரை அளவைக் குறைத்து நீரிழிவு நோயை கட்டுப்படுத்தும்.“வள்ளைக்கீரை - வாயுபோம், பாலுண்டாம்” என்கிறது மூலிகை மருத்துவ அகராதி. "அதிமூத்திரம் குறையும், தாய்ப்பால் சுரக்கும்" என்கிறது அகத்தியர் குறிப்பு.

வள்ளைக்கீரை, வள்ளைப்பாட்டு, வள்ளைக்கூத்து ஆகியவை வழக்கொழிந்துவிட்டது என்று விட்டுவிடலாமா ? உயிரூட்டி வளர்த்தெடுக்க முயற்சிப்போமா ?