மனிதனின் வாழ்நாள்
வாழ விரும்புவோர் படித்துப் பாருங்கள்.........
இந்த உலகில் நீண்டநாள் வாழ
வேண்டும், என்ன செய்வது ? எல்லோருக்கும் இந்த ஆசை உண்டு, இதற்கு யாரும் விதிவிலக்கல்ல..... வாழ்வதற்கான முயற்சி உயிரின் இயற்கை..... நீண்டநாள் வாழவேண்டும் என்பதே அறிவின் முதிர்ச்சி.....
மனிதனின் அதிகபட்ச வாழ்நாள் -
1997-ல் பிரெஞ்சு பெண் ஜீன் கால்மென்ட் தனது 122 வயதில் இறந்தார்.
இதுவே வரலாற்றில் மனிதரின் அதிகபட்ச ஆவணப்படுத்தப்பட்ட ஆயுட்காலம் எனலாம். எனினும், மனித ஆயுட்காலம்
குறித்த ஆராய்ச்சியாளர்கள், மனிதனின் வாழ்நாளின் முழுமையான
வரம்பாக 125 ஆண்டுகள் என கணக்கிடுகின்றனர். அதிகபட்சமாக அறிவிக்கப்பட்ட–இறப்பு-தரவைப் பயன்படுத்தி,
ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன்
கல்லூரி ஆராய்ச்சியாளர்கள் சராசரி அதிகபட்ச மனித ஆயுட்காலம் 115 ஆண்டுகளாக
வரையறுக்கின்றனர்.
[ Albert Einstein College of Medicine.
"Maximum human lifespan has already been reached." ScienceDaily, 5
October 2016. <www.sciencedaily.com/releases/2016/10/161005132823.htm>.]
நூறு வயதை எட்டியவர்கள் -
இந்தியாவில் நூறு வயதை எட்டியவர்கள் எண்ணிக்கை 27,000 (2015) அமெரிக்காவில் 93,927 (2018), ஜப்பானில் 71,238 (2019), என தரவுகள் உள்ளன. தற்போது, அமெரிக்கா முதலிடத்திலும், ஜப்பான் இரண்டாமிடத்திலும் உள்ளது. அமெரிக்காவில் மருத்துவ வசதி அதிகம் என்பதை நினைவில் கொள்வோம். ஜப்பான் தன்நாட்டு
மக்களின் வாழ்நாளை நீட்டிக்கச் செய்ய அதிக ஆய்வுகளை மேற்கொண்டு வருகிறது.
[111 (1950), 155 (1960), 54,397 (2013),71,238 (2019)].
இந்தியாவில்தான் இளைஞர்கள்
அதிகம் உள்ளனர் என்று நமது பிரதமர் பெருமைபட கூறியதும், "புகை பிடிப்பவர்களுக்கு முதுமை வராது" என்ற நகைச்சுவையும் நினைவுக்கு
வந்தது.... கொரானாவினால் அமெரிக்காவில் அதிக உயிரிழப்பிற்கு காரணம் அங்கு வயதானோர் அதிகமாக உள்ளனர் என்பதை கணக்கில் கொள்ள வேண்டும்.
எந்த நாடு சிறந்த நாடு என்றால் ..... எந்த நாட்டில் உள்ள மக்கள் அதிகபட்ச வாழ்நாளை கொண்டுள்ளார்களோ, அதற்கான மருத்துவ வசதிகளையும்,
வாழிட சூழ்நிலையையும் உருவாக்கி தருகிறதோ அந்த நாடுதான் சிறந்த நாடு - என்பதாக தந்தை பெரியார் குறிப்பிட்டார் என்று படித்தாக ஞாபகம். குடிமக்களின் வாழ்நாள் நீட்டிப்பு அரசின் கடமை என்று சிந்தித்தவர் தந்தை பெரியார் இன்றி யாராவது உள்ளனரா ?
நாமும் நூறு வயதை எட்டலாம் -
நாம், பெற்றோர்கள்
எத்தனை ஆண்டுகள் வாழ்ந்தார்களோ அத்தனை ஆண்டுகள் நாம் வாழ வாய்ப்புள்ளது. அதற்கு மேலும் வாழ்நாளை நீட்டிக்க, நம் உணவுமுறை, உடற்யிற்சி,
நற்சிந்தனை போன்றவை உறுதுணையாக உள்ளது. மருத்துவ வாய்ப்பும்,
இயற்கை சூழலும் வாய்க்கப்
பொற்றால் நாம் அனைவரும் நூறு வயதை எட்டலாம்,
நல் வாழ்வு வாழலாம்.
மனித வாழ்விற்கு தடையான கருத்துக்கள்
உணவில் சைவமா, அசைவமா ? என்ற விவாதம் தேவையற்றது. தாவரங்களுக்கும் உயிர் உள்ளது என கண்டறிந்த பின்பும் இது குறித்து விதண்டாவாதங்ளும் வெட்டிப் பேச்சுக்களும் நிகழ்ந்துக் கொண்டேதானிருக்கின்றன...
உயிர் வாழ உணவு தேவை, அதை அறிவியல் அடிப்படையில் கண்டறிந்து எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். இதில் சாதி, மதம், பழக்கவழக்கம், முன்னோர் மரபு, மரபுவழி ஆகியவற்றை காரணமாக கொண்டு - நல்லதை ஏற்க மறுப்பதும் ஒவ்வாதவற்றை உட்கொள்வதும் அறிவுடைமையாகாது.
உணவில் தத்துவங்களை இணைத்து, தேவையற்ற கட்டுப்பாடுகளை விதித்துக்கொண்டு விரைவாக செத்துப்போவதால் என்ன பயன் ? உதாரணமாக சைவம் அதாவது தாவர உணவை மட்டுமே உட்கொள்ளுதால் வைட்டமின் குறைபாடு வரும் என்பது உறுதியான பிறகும் அதை மட்டுமே உட்கொண்டு விரைவாக சாவதால் யாருக்க என்ன பயன் ?
சிலர் மாட்டிறைச்சி உண்பதில்லை, அதற்கு அவர் மதம் தடையாக உள்ளது; சிலர் பன்றிறைச்சி உண்பதில்லை, அதற்கு அவர் மதம் தடையாக உள்ளது; சிலர் வெங்காயம் பூண்டை உணவில் சேர்த்துக்
கொள்வதில்லை, அதற்கு அவர் சாதி தடையாக உள்ளது; சிலர் கம்பங்கூழ்
கேழ்வரகு கூழ் குடிப்பதை குறைச்சலாக
கருதுகின்றனர்; சிலர் நத்தை நண்டு ஈசல் இனங்களை உண்பதை இழிவாக கருதுகின்றனர்;
உதாரணமாக, பாம்புகறி
தின்றால் நூறு ஆண்டுகள் உயிர்வாழலாம் என்று கண்டறியப்படுமேயானால் அதை உட்கொள்வதுதான் அறிவுடைமை.....
இப்படி தேவையற்ற தடைகள், கருத்துகள்
அவர்களின் வாழ்நாளை நீட்டிக்க உதவப் போவதில்லை. இந்த கட்டுப்பாடுகள் எந்த பயனையோ, புகழையோ தரப்போவதில்லை... செத்தால் புகழும்கூட நிலைக்கப்
போவதில்லை...
மறுபிறப்பு என்பது பொய் ! சாவை ஏற்றுக் கொள்ளாத மனிதமனம் ஏற்படுத்திக் கொண்ட சமாதானம்... இறந்துவிட்டால் அதோடு முடிந்தது வாழ்க்கை என்பதுதான் உண்மை !
ஆன்மா என்பதும் பொய் ! உடல்தான் அழிகிறது, ஆன்மா அழிவதில்லை என்பதெல்லாம் ஏமாற்று வேலை. ஆன்மா என்றால் மனசு, மனம், உள்மனம் என்றெல்லாம் சொல்லப்படுவதெல்லாம் நாம் செத்துப் போகும்போது
சேர்ந்தே அழிந்துப்
போகும் !
போர், விபத்து, கலவரம், சண்டை, கொலை, தற்கொலை போன்றவற்றால் ஏற்படும் இறப்புகள் மனித சமூகத்தின் குறைபாடு.
இயற்கைச் சீற்றங்களாகிய புயல், வெள்ளம், நிலநடுக்கம்,
ஆழிப்பேரலை போன்றவற்றால் ஏற்படும் இறப்புகளை மனிதன் அறிவின் துணைகொண்டு,
அறிவியல் வழியில் தடுக்க வேண்டும்.
"உணவே மருந்து; மருந்தே உணவு" கோட்பாடு
தாவர உணவைவிட விலங்குணவு உண்பவர்களே நீண்டநாள் வாழ்கின்றனர் என்று அறிந்த பின்பும் கூட - "உணவே மருந்து; மருந்தே உணவு" - என்று சிலர் கிளம்பி தாவர உணவையே முன்னிலைப்படுத்தினர். சமைக்காமல் பச்சைகாய்கறிகளை மட்டுமே உண்ணுதல் என்று ஒரு குழுவினர் ஈடுபட்டனர்..... பழங்களை மட்டுமே உண்ணுதல் என்று ஒரு குழுவினர் ஈடுபட்டனர்.... இன்னும் ஒரு கூட்டம் தேங்காய் மற்றும் வெல்லம் மட்டுமே உயிர்வாழ போதும் என்று கிளம்பினர். இதை தொடங்கிய மூலவர்களே நேய்வாய்பட்டு போய் சேர்த்தாக தெரிகிறது. மற்றவர்கள் எல்லாம் என்னவாயினர் என்று ஒரு தகவலும் இல்லை.
சித்தர்கள் காயகல்பம் கோட்பாடு
நம் சித்தர்கள் அனைவருமே மனிதர்களின் நோயை தீர்ப்பதற்கும், நீண்டநாள் உயிர்வாழ்வதற்குமான வழிமுறைகளை கண்டறிய முயன்றுள்ளனர். சித்தர்கள் வாழ்நளை நீட்டிக்கும் மூலிகைகளை தேடி அலைந்துள்ளனர். உடல் நலனை பலப்படுத்தும், வாத பித்த சிலேத்துமத்தை சமனப்படுத்தும் மூலிகைகளை காயகல்ப மூலிகைகள் என்றும், சஞ்சீவி மூலிகைகள் என்றும் பட்டியலிடுள்ளனர். இன்றைய அறிவியல் ஆய்வுகள் அவை ஓரளவு
உண்மை என நிரூபிக்கின்றன. சித்தர்கள் யாரும் ஐம்பது வயதை கடக்கவில்லை என்று கருதப்படுகிறது. [அதற்குள் "சித்தி" அடைந்தனர் என்றால் இறந்துவிட்டனர் எனறே பொருள்]
வாழ்நாளை நீட்டிக்க
மூலிகை மட்டுமன்றி மாற்றுவழியை கண்டறிய திருமூலர் முயன்றுள்ளார். உடல் வளர்த்தேன்…உயிர் வளர்த்தேனே.. என்கிறார் திருமூலர். இறந்துபோனவர் மூச்சற்று இருப்பதால், "மூச்சு"
தான் உயிர் என கருதி, மூச்சை கட்டுப்படுத்தினால் - கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்துக்கொண்டால்
- முறைப்படுத்தினால் நீண்டநாள் உயிர்வாழ முடியும் என்ற தத்தவத்தை வடிவமைத்து தருகிறார். "மூச்சு - சுவாசம் - பிராணம் - ஜீவன் - உயிர்"
என்றெல்லாம் யோசித்து, மூச்சை பேணும் வழிமுறைகள் மூச்சடக்குதல் [பிராணாயாமம்], வடகலை
- தென்கலை மேலும் உடலில் - பிராணன், அபானன்,
உதானன், வியானன், சமானன், நாகன், கூர்மன்,
கிருகரன், தேவதத்தன், மற்றும் தனஞ்செயன் என்ற வாயுக்கள் இயங்குவதாக கூறுகிறார். இவை
போன்ற - ஆய்வுக்கு உட்படுத்த இயலாத, அறிவியலுக்கு முரணாக தன்மையில், வாழ்நாளை நீட்டிக்கும் வழிமுறைகளை கண்டறிவதில் திசைதிரும்பி விடுகிறார்....
மனித வளர்ச்சிக்கு தேவையான ஊட்ட சத்துக்கள் எவையெவை என கண்டறிந்து, அவற்றை தினசரி உணவில் சேர்த்துக் கொள்ள வேண்டிய ஊட்ட சத்துக்களின் அளவீடுகள் அடிப்படையில் உணவை வடிவமைத்துக் கொள்ளுதல் சரிவிகித உணவு எனப்படும். நம் தினசரி உணவில் ஊட்டசத்துகள் சரிவிகித்ததில் உள்ளனவா என்பதில் கவனம் செலுத்தி,
அதை நம் உணவுப் பழக்கமாக்கிக் கொள்ள வேண்டும்.
குகைகால உணவு கோட்பாடு
தற்போது நிலவும் உணவு முறைகளை அறிவியல் அணுகுமுறை தீர்மானிக்கவில்லை, மாறாக உற்பத்தி, வணிகம், ருசி, போன்றவையே
தீர்மானிக்கின்றன. இதனால்தான்
மனித வாழ்நாள் கேள்விக்குறியாகிறது. குகைகால உணவுமுறையே மனித வாழ்நாளை நீட்டிக்கும் என்பதற்கு
ஆதரவாக தற்கால ஆய்வுகள் நிரூபிக்கின்றன.
இன்னும் புதிய உணவு முறைகளும்
வரத் தொடங்கியுள்ளன. ஒவ்வொரு நாளும் சிறிது நேரமாவது உணவு, உடற்பயிற்சி, நற்சிந்தனைக்கு பயன்படுத்துங்கள் - "அரிது அரிது மானிடராய் பிறத்தல் அரிது" [-அவ்வையார்].
