காவள்ளிக் கிழங்கு [Dioscorea oppositifolia]

காவள்ளிக் கிழங்கு  [Dioscorea oppositifolia] 

    சென்ற வாரம் காட்டுமன்னார்குடி சென்று திரும்புகையில், குமராட்சியில் சந்தை நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்து. குமராட்சி கிராமத்தில் புதன்கிழமை தோறும் சந்தை கூடுகிறது. சந்தை கூடுதல் என்பது கிராம பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு மிகவும் அவசியமான ஒன்றாகும். சிறுவிவசாயிகள் தங்கள் தோட்டத்தில் விளைந்ததை இடைத் தரகர்கள் இடையீடு இன்றி விற்பதற்கு கிராமச்சந்தை பேருதவியாக உள்ளது. நுகர்வோரும் காய்கறிகளை பசுமையாகவும், மலிவாகவும் கிராமச்சந்தைகளில் வாங்கமுடிகிறது. மேலும் கிராம சந்தைகளில்தான் அருகி வரும் சில காய்கறி வகைகளை காணமுடிகிறது.

       தானிய வகைகளில் அரிசியையும், காய்கறிகளில் ஒரு சிலவற்றை மட்டுமே மாறி மாறி உணவாக கொள்கிறோம். ஆனால் நம் உடலில் உள்ள ஒவ்வொரு உறுப்புக்கும் வெவ்வேறு விதமான சத்துப்பொருள்கள் தேவைப்படுகின்றன. நம் கிராமத்து வயல்களில், வரப்புகளில், சாலையோரங்களில், வேலிகளில், வாய்க்கால்களில், ஓடைகளில் என எல்லா இடங்களில் உணவாக உண்ணத்தக்க பலவித கீரைகள் காய்க்கறிகள் கிழங்குகள் விளைகின்றன. ஆனால் நாம் ஒரு சிலவற்றை மட்டுமே விளைவித்து உணவாக கொள்கிறோம். வியாபார நோக்கர்கள் நம் உணவுப் பொருள்களின் எண்ணிக்கையை மிகவும் சுருக்கிவிட்டனர். நகரிய தன்மை கிராமிய வாழ்வியலில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி பல நல்லியல்புகளை, பழக்கவழக்கங்களை வழக்கொழிய செய்துவருகிறது.

    குமராட்சி சந்தையில் வயதான மூதாட்டி ஒருவர் கடையில் காவள்ளி கிழங்கை பார்த்தோம். கிலோ 20 ரூபாய் என்றார், அங்கிருந்த எல்லாவற்றையும் எடுத்துக்கொண்டு 40 ரூபாய் தந்தேன். ‘’ இதனை உருளைக்கிழங்கு போல் வறுவலாக செய்யலாம், இதனை கறிக்குழம்பில், புளிக்குழம்பில் போட்டு சமைக்கலாம், நன்றாயிருக்கும்’’ என அந்த மூதாட்டி தெரிவித்தார். இதுபோல அரிதாகி வரும் காய்கறிகளோடு அதன் சமையல் முறைகளும் மறைந்துக் கொண்டிருக்கின்றன.

    நகரங்களில் இக்கிழங்கு கிடைப்பதில்லை. கிராமத்தில் விசாரித்தேன். " இது நமது தோட்டத்திலேயே ஒருகாலத்தில் இருந்தது, வெற்றிலைக் கொடிபோல படரும். காவள்ளி கிழங்கு கொடியிலும், வேர்களிலும் தோன்றுகின்றன. கொடியில் காய்போன்று தோன்றுவதால் இது "காய்வள்ளி கிழங்கு" என்றழைக்கப்படுவதாக" தெரிவித்தார் சித்தப்பா சின்னதுரை [வக்காரமரி].

     கொடியில் உள்ள கிழங்கு உருண்டையாக இருந்தது. இதன் மேல்தோலை உரித்தபோது பசுமையாக காணப்பட்டது, இது தண்டின் மாறுபாடக இருக்கலாம். கீழேதோன்றும் கிழங்கு சற்று நீள்வாட்டமாக பலவடிவங்களில் உள்ளது. "கிழங்கின் கணுவை வெட்டி கொஞ்சம் சாணியைப்பூசி மண்ணில் வைத்தால் நான்கு நாட்களில் முளைவிடத் தொடங்கிவிடும். கீழே தோன்றும் சில கிழங்குகள் குழந்தையைப் போன்று தோற்றமுடையதாகக் இருக்கும். தாய்மார்கள் குழந்தையை இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டு முளைவிட்ட கிழங்கை நடுவார்கள், அப்போதுதான் அக்குழந்தையைப் போல் கிழங்கு உருண்டு திரண்டு வளரும் என்ற நம்பிக்கை இன்றும் கிராமங்களில் நிலவுகிறது" என்றார் சித்தப்பா. 

       காவள்ளிக் கிழங்கு [Dioscorea oppositifolia] மருத்துவ குணமிக்கது. செரிமான குறைபாடு, களைப்பு, இருமல், ஆஸ்துமா மாதவிடாய் குறைபாடு, பித்தபை பிரச்சனை, முடக்குவாதம், எலும்பு புரைநோய் போன்றவற்றை குணமாக்கும் பல சேர்மங்கள் இதில் உள்ளதாக கண்டறிந்துள்ளனர். இதில் உள்ள அல்லன்டோயின் [allantoin] என்ற சேர்மம் செல்களைப் புதுப்பிக்க தூண்டிகிறது. 

இதனை வீட்டுத் தோட்டத்தில் வளர்க்க வேண்டும் என தேன்றியது. அருகில் உள்ள லால்பேட்டை கிராமத்தில் வெற்றிலைக் கொடிக்காலில் காவள்ளிக் கிழங்கு கிடைக்கும் என தெரிவித்தார் சித்தப்பா.

பண்டைய தமிழர்களின் வணிக நகரம் – அரிக்கமேடு

தொன்மையைத் தேடி பயணம் ........1

பண்டைய தமிழர்களின் வணிக நகரம் – அரிக்கமேடு 

                         நானும் நண்பர் ஆ.மோகனும் [தலைமையாசிரியர், அமேநி பள்ளி, கிள்ளை] ஒரு வேலையாக கடலூருக்கு வந்த நாங்கள், அப்படியே பாண்டிக்கு புறப்பட்டோம். சென்றவாரம் அய்யா ஆனைமுத்து அவர்களை பாண்டியில் சந்தித்தது பற்றியும், அவர் "தொல்லியல் மற்றும் சூழலியல் ஆய்வு மையம்" அமைக்க வரைவுதிட்டம் ஒன்றை தந்ததையும் மோகன் அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். தொல்லியல் ஆய்வில் தமிழ்நாடு புறக்கணிக்கப்படுவதையும், பூம்புகாரில் ஆய்வு பாதியிலேயே நிறுத்தப்பட்டதையும் பற்றி பேசினோம். தொல்லியலில் ஆர்வமுள்ள நண்பர்களை குழுவாக அமைத்து தமிழகத்திலுள்ள தொல்லியல் இடங்களை பார்வையிட வேண்டும் என்றேன். அரிக்கமேடு, இதோ அருகில்தான் உள்ளது, இப்போதே போகலாம் என்றார் மோகன் . 

          "அரியாங்குப்பத்திலிருந்து வீரணாம்பட்டினம் செல்லும் வழியில் காக்கையந்தோப்பு அருகில் அரிக்கமேடு உள்ளது" என தெரிந்துக்கொண்டு பயணப்பட்டோம். வழியில் எவ்விடத்திலும் தகவல் பலகையோ, வழிகாட்டிமரமோ இல்லை. விசாரித்துக் கொண்டிருந்த போதே, பெட்டிக்கடையில் துணைப்பொருள்களை வாங்கிக் கொண்டிருந்த இரண்டு இளைஞர்கள், " நாங்களும் அங்கேதான் போகிறோம், எங்கள் பின்னாலேயே வாங்க" என்று சொல்ல, அவர்களின் இருசக்கர வாகனத்தை பின்தொடர்ந்தோம். சின்ன மகிழுந்தை திறமையாக செலுத்தும்படியான, மிக குறுகிய சந்துவழியாக நுழைந்து ஒரு குறுகிய தெருவையும் கடந்தோம். "அதிகாரிகள் எப்படி இவ்விடத்தை வந்தடைவார்கள்" என்று யோசித்தபடியே ஆள்அரவமற்ற, கம்பிவேலி விடப்பட்டிருக்கும் ஒரு மாந்தோப்பை வந்தடைந்தோம். வழிகாட்டிகள் முதல்பொருள் துணைப்பொருள் சகிதமாக, எங்களுக்கு கையசைத்துவிட்டு தோப்பிற்குள் நுழைந்தனர். உடைந்து தனித்து நின்றிருந்த இரண்டு முகப்பு தூண்கள் இடையில் நுழைந்து, சிதிலமடைந்த பெரிய கட்டிடத்தை படமெடுத்தோம். 

        அங்கு இருவரை எதிர்கொண்டோம்,ஒருவர் இவ்விடத்தின் பாதுகாப்பாளர் எனவும், மற்றவர் தொல்லியல் தன்னார்வலர் திரு. இரமேஷ் என அறிமுகமாயினர். [www.arikamedu.net/www.facebook.com-arikamedu.in/mohanramesh85@gmail.com] திரு. இரமேஷ் அவர்கள் பல ஆண்டுகளாக தொல்லியல் பொருள்களை சேகரித்தல், பாதுகாத்தல், ஆய்வு செய்தலில் ஈடுபட்டுவருகிறார். 

       சுமார் 35 ஏக்கர் அளவிலான இந்த மாந்தோப்பு தற்போது இந்திய தொல்லியல் துறையின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது. ஆனால் இங்கு. இந்திய தொல்லியல் துறைக்கான அலுவலகமோ, அரங்கமோ இ்ல்லை. பார்வையாளர்களோ அல்லது தொல்லியல் ஆய்வாளர்களோ இங்கு வந்தால் அமர்வதற்கோ அல்லது மழைவந்தால் ஒதுங்குவதற்கோகூட இடம் இல்லை. சுற்றுலா வழிகாட்டியாக செயலாற்றிய இரமேஷ் அகழ்வாய்வுகள் நடத்தப்பட்ட இடங்களை சுற்றிக் காட்டினார். அகழ்வாய்வு நடத்தபட்ட இடங்கள், தடயம் ஏதுமில்லாதபடிக்கு பாதுகாப்பாக மூடப்பட்டிருந்தன. அகழ்வாய்வுகள் குறித்து பல செய்திகளை இரமேஷ் விவரித்தார்.

                   மார்டிமர் வீலர் [1945], மேரி கஸால் [1947 – 1950], மற்றும் விமலா பெக்லி [ 1989 – 1992] ஆகியோர் தாங்கள் மேற்கொண்ட அகழ்வாய்வுகளின்படி ௮ரிக்கமேடு, இரண்டாயிரம் ஆண்டு முன்பு கிழக்கு கடற்கரையில் புகழ்பெற்ற வணிகத்தலமாக இருந்திருக்கும் என தெரிவித்துள்ளார்கள். அகழ்வாய்வின் போது ரோமப் பேரரசனாகிய அகஸ்டஸ் சீசரின் [காலம் கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு] தலை உருவம் பொறித்த காசு, பிராமி எழுத்துகள் உள்ள பானை ஓடுகள், பல நிறத்திலான உருக்கு மணிகள், உறைகிணறுகள், சங்கு வளையல்கள், கண்ணாடி மணிகள், பொன்னாலான கழுத்தணிகள் காதணிகள் என பல பொருள்களை கண்டெடுத்துள்ளனர். ஒரு பெரிய வணிகநகரம் புதையுண்டு போனதை, அங்கு காணப்பட்ட கட்டிடங்களின் அடிச்சுவர்களின் மூலம் அறியமுடிகிறது. இங்கு புத்தர் சிலை ஒன்றை கண்டெடுத்துள்ளனர். மேலும் பறவையோடு நிற்கும் பெண் சிலையொன்றும் கிடைத்துள்ளது. அரிக்கமேடு அகழ்வாய்வில் கிடைத்த பொருள்கள் மூலம், இவ்வணிகத்தலம் பர்மா மற்றும் கிரேக்க ரோமானியர்களோடு வணிகத்தொடர்பு கொண்டிருந்ததை அறியமுடிகிறது.

 

          தற்போது இங்கு சிதிலமடைந்து காணப்படும் கட்டிடம் பதினான்காம் நூற்றாண்டை சேர்ந்ததாக இருக்கலாம். ஆனால் இதில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள செங்கற்கள் மிக பழைமை வாய்ந்தது என கருதப்படுகிறது. சில ஆண்டுகளாக இக்காட்டுப்பகுதிக்கு மயில்கள் வரத்தொடங்கியுள்ளன. அவை இங்கேயே தங்கி இனப்பெருக்கம் செய்யுமளவிற்கு இக்காட்டுப்பகுதி பாதுகாப்பாக உள்ளது. மேலும் இந்த உப்பனாற்றில் நீர்நாய்களும் உள்ளன. என்ற தகவலையும் சொன்னார். 

     இவை இரண்டுமே அழிந்துவரும் நிலையில் உள்ள உயிரினங்கள். மயில்கள் இடம்பெயர்வதை கடலோர மாவட்டங்களில் பரவலாக காணமுடிகிறது. திணை கடந்து பறவைகள் காணப்படுவதை "தொல்காப்பியம்" இயல்பு என குறிப்பிட்டாலும், மயில்கள் குறிஞ்சித்திணையை கடந்து நெய்தல்திணையை வாழிடமாக கொண்டு இனப்பெருக்கம் செய்வது, குறிஞ்சித்திணை சீர்கேடடைவதை நமக்கு தெரிவிக்கிறது. ஆற்றங்கரையில் மீன்பிடி படகுகள் நிறுத்தப்பட்டிருந்த இடம் படகுத்துறையாக பயன்பாட்டில் உள்ளது. 

        இவ்விடத்திற்கு இறங்கும் வழியில் உறைக்கிணறு ஒன்றை இரமேஷ் தோண்டிக் காட்டினார். "இதுபோல் இன்னும் சில இடங்களில் உள்ளன, இவை மட்டுமல்லாமல் இன்னும் பல இடங்களில் தோண்டி ஆய்வு செய்யப்படவேண்டும்" என்றார் இரமேஷ். 

         இயங்கிக்கொண்டிருந்த நகரம் மெளனமாய் கிடப்பதை உணரமுடிந்தது. ‘’பின்பு ஒரு நாள் நண்பர்களோடு வருகிறோம்’’ ௭ன்று தெரிவித்துவிட்டு அவர்களிடமிருந்து விடைபெற்றோம். பண்டைய தமிழர்களின் வாணிப பண்பாட்டை பறைசாற்றும் அரிக்கமேட்டில் பல்வேறு ஆய்வுகள், பாதுகாப்பு மற்றும் வளர்ச்சி திட்டங்கள் மேற்கொள்ள வேண்டும். அவை,

அ] அரிக்கமேட்டில் ஓர் அலுவலகமும், அருங்காட்சியகமும் அமைக்கப்படவேண்டும். அங்கு கிடைக்கும் பொருள்களையும் [இரண்டுக்கு மேற்பட்ட தரவுகள் எனில் ஒன்றை], ஆவணங்களையும் அவ்விடத்திலேயே பார்வைக்கு வைக்கப்பட வேண்டும். 

ஆ] அரிக்கமேட்டில் மேலும் முழுமையான அகழ்வாய்வுகள் நடத்தப்பட வேண்டும். ஆற்றின் கரையோரம் அமைந்திருக்கும் பகுதியாதலால், மண் அரிமானத்தினால் பழைமைப் பொருள்களை இழக்க நேரிடலாம்.

இ] தொல்லியல் துறையும், சுற்றுச்சூழல் துறையும் இணைந்து இவ்விடத்தை "தொல்லியல் மற்றும் சூழலியல் சுற்றுலா மையமாக" உருவாக்க வேண்டும்.

ஈ] ஆற்றின் கரையை ஒழுங்குபடுத்தி சதுப்புநில வனமாக இதனை பராமரிக்க வேண்டும். இக்கழிமுகத்தில் வெண் கண்டல் [Avicennia marina], மூக்குற்றி சுரப்புன்னை [Rhizophora mucronata] ஆகியவை அடர்ந்து வளர்ந்துள்ளன. பிச்சாவரம் வனத்திலுள்ள அனைத்து தாவர வகையினங்களையும் இவ்விடத்தில் அறிமுகம் செய்து வளர்க்க முயற்சி மேற்கொள்ள வேண்டும். 

உ] அரிதாகிவரும் நீர்நாய்கள் [ Sea Otter] இங்கு காணப்படுவதால், அரியாங்குப்பம் கழிமுகத்தை நீர்நாய்கள் வளர்ப்பிடமாக உருவாக்கலாம்.

திருமுட்டம் - ஆண்டிமடம் நடைப்பயிற்சி

திருமுட்டம் - ஆண்டிமடம் நடைப்பயிற்சி

வாரக்கடைசியில் நடைப்பயிற்சிக்காக வெகு தொலைவில் உள்ள எதாவது ஒர் ஊருக்கு செல்வது வழக்கம்." திருமுட்டத்திலிருந்து ஆண்டிமடம் போகும்வழியில் சாலை யோரங்களில் நிறைய மூலிகைகளை பார்த்தேன், ஞாயிற்றுக்கிழமை நடைபயிற்சிக்கு அந்த வழியில் போகலாம்" என்று இரண்டு வாரத்திற்கு முன்பே நண்பர் வே.மணிவாசகன் [தலைவர், தமேநிபமுகஆ சங்கம்] சொன்னார். நடைப் பயிற்சிக்கு தனியாக செல்வதோடு, இப்படி நண்பர்களோடு [நண்பர் ஆ.மோகன் - தலைமையாசிரியர், அமேநிப, கிள்ளை, நண்பர் தி.பாண்டிதுரை - மூத்த முதுகலையாசிரியர், அமமேநிப, சிதம்பரம்] செல்வதால் கருத்துப் பரிமாற்றம், கலந்துரையாடல் எனப் பேசிக் கொண்டே வெகுதூரம் நடக்கலாம். 

                                          காலை 5 மணிக்கு சிதம்பரத்திலிருந்து புறப்பட்டு, 6 மணிக்கு திருமுட்டம் சென்றடைந்தோம். மகிழுந்தை த.வீ.செ.பள்ளியின் முன்நிறுத்தி, தெரு முனையில் உள்ள கடையில் தேனீர் குடித்துவிட்டு நடக்கத் தொடங்கினோம்.  

ஊரைக் கடந்து நடந்தோம், பல வீடுகளுக்கு முன்னால் முருங்கை மரங்கள் பூத்துக் குலுங்கின. முருங்கைப்பூவை கூட்டு வைத்தோ, இரசமாக செய்து சாப்பிடலாம், "குடித்தனக்காரனுக்கு முருங்கைமரமும், கறவை மாடும் இருந்தால் போதும்" என்பார்கள் என்றேன்.

                வழிநெடுகிலும் சாலையோரங்களில் நிறைய மூலிகைகளைப் பார்த்தோம்... "செம்மண் பூமியில் எல்லா தாவரங்களும் செழித்துவளரும், இங்கு தண்ணீர்தான் தட்டுப்பாடு" என்றார் பாண்டிதுரை. விழுதி, விராலி, மருள், ஆவாரை, காரை, தெரணி, நொச்சி, பிரண்டை, பெருமருந்துக்கொடி, பேய்மிரட்டி, முடக்கொற்றான் என  பல மூலிகைகள் வேலியோரங்களில் காணப்பட்டன. வெண்புள்ளி நோய்க்கு விழுதி இலை தேவை என நண்பர் ஒருவர் அலைந்தது நினைவுக்கு வந்தது. இங்கு வழிநெடுகிலும் விழுதியில் பூக்கள் நிறைந்திருந்தன. வழியில் சந்தித்த மூதாட்டிகளிடம் விசாரித்தோம், "இதில் வரும் நீண்ட காய்களை மோரில் ஊறவைத்து வற்றலாக சாப்பிடுவோம்" என்றனர். 

காதுவலிக்கு மருள் தண்டை நெருப்பில் வதக்கி சாற்றை காதில் விடுவார்கள் என நினைவூட்டினார் மோகன். பேய்மிரட்டியில் பூக்களைப் பார்த்தோம். அடையாறு புற்றுநோய் மருத்துவமணையில் "முடியாது" என படுத்தப்படுக்கையாக திருப்பி அனுப்பபட்டவரை அமுக்கராவையும் பேய்மிரட்டியையும் தந்து எழுந்து நடமாட வைத்து, அதன்பின் இரண்டாண்டு காலம் ஆயுளை நீட்டித்தார் வைத்தியரொருவர். 

சில மூலிகைகள் சில இடங்களில் கிடைப்பதில்லை, அதுவே சில இடங்களில் களைகளைப் போல் பரவி காணப்படும். வீடுகளுக்கு முன்பு மருதாணி, நித்திய கல்யாணி, செம்பருத்தி, அலரி போன்றவற்றை காணமுடிந்தது. வயல்வெளியில் சதுரக்க்கள்ளியை, சப்பாத்துக்கள்ளியை புதர்களாக வளர்த்து வேலியாக இருந்தது. அவற்றினிடையே வெள்வேல், வாதநாராயணன், பிராய், சரக்கொன்றை போன்ற மரங்களும் வளர்ந்திருந்தன.

                நொடுஞ்சாலையில் கரும்பை ஏற்றிக்கொண்டு சரக்குந்துகளும் உழவை யுந்துகளும் சென்றுக்கொண்டிருந்தன. சந்தடி நிறைந்த அந்த சாலையில், ஆளில்லாமல் மாட்டுவண்டி ஒன்று சென்றுக் கொண்டிருந்தது. போக்குவரத்து நிறைந்த சாலையில் எவ்வித இடையூறும் இல்லாமல் இடதுபக்கமாக சென்றுக் கொண்டிருப்பது வியப்பாக இருந்தது.  அந்த விவசாயி அப்படி பழக்கி வைத்திருக்கிறார் போலும். மாடு என்றாலே செல்வம் தான்.

                ஈரப்பசையே இல்லாத விராலி இலையை நுணுக்கிப் பார்த்தார் மணிவாசகன்.  "சென்ற மாதம் வந்தபோது விராலியில்  நிறைய பூக்களைப் பார்த்தேன்" என்றார். இப்போது உலர்ந்த விதைகள் நிறைந்த நிலையில் காணப்பட்டன. பெருமருந்துக் கொடியின்  இலையைப் பறித்து முகர்ந்து பார்த்தார் மோகன். 

வழிநெடுக புளியமரங்களில் காய்கள் மிகவும் நிறைந்து காணப்பட்டன, வரும் ஆண்டில் புளியின் விலை மலிவாக இருக்கும் என நினைக்கிறேன். புளியங்காய்களை பறித்து தின்றுக்கொண்டே வந்தார் மோகன். பள்ளிப்பருவத்தில், புளியம் பிஞ்சுகளைப் பறித்து உப்பையும் மிளகாய்த் தூளையும் சேர்த்து தின்றது நினைவுக்கு வந்தது.  வழியில் வேப்பங் கொழுந்துகளை பறித்தார் பாண்டித்துரை. இரண்டு வாரத்திற்கு ஒருமுறை வேப்பங் கொழுந்துகளை சாப்பிட்டு வருகிறேன் என்றார் மணிவாசகன்.

வழியெங்கிலும் கள்ளிவேலிகளில் பிரண்டை படர்ந்திருந்தது. எங்கள் பகுதியில் பிரண்டை அரிதாகிவிட்டது என்று கூறிக்கொண்டே அவற்றை சேகரித்து எடுத்துக் கொண்டு நடந்தார் பாண்டிதுரை.. "பிரண்டையை துவையலாக செய்து வைத்துக்கொண்டால் பலநாட்கள் பயன்படுத்தலாம், செரிமான கோளாறு சரியாகும்"  என்றேன்.

                சுமார் பத்து கிலோமீட்டர் நடந்திருப்போம், இராங்கியம், தஞ்சாவூரான் சாவடி, கவரப்பாளையம், அன்னங்காரன்குப்பம், சூனாபுரி ஆகிய ஊர்களைக் கடந்து ஆண்டிமடம் வந்தடைந்தோம். பேருந்திற்காக காத்துக்கொண்டிருந்த போது முதியவர் ஒருவர், பாண்டிதுரை கையில் வைத்திருந்த பிரண்டையைப் பார்த்துவிட்டு "எதற்காக இது ? " என்று வினவினார்.  "இது தெரியாதா, இதை துவையலாக அரைத்து சாப்பிடலாம்" என்றார் மணிவாசன். 

"இதோடு உப்பை சேர்த்து அரைத்து ஆடு மாடுகளுக்குதான் உள்ளுக்கு கொடுப்போம், இதுமாதிரி மூன்று பட்டை உள்ள பிரண்டை இருக்கு அதைத்தான் துவையலாக செய்து சாப்பிடலாம் " என்றார் அந்த முதியவர்.  "நான்கு பட்டை உள்ள பிரண்டை அதிக காரமும் அரிப்பும் உடையது, மூன்றுபட்டை உடைய முப்பிரண்டை தான் சமையலுக்கு நல்லது என கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன், ஆனால் முப்பிரண்டை அரிதாகத்தான் கிடைக்கும், மேலும் அது மிகவும் மெதுவாகத்தான் வளரும்" என்றேன்.  பாரம்பரிய அறிவை கொண்ட  முதியவரை அவசரத்தில் குறைத்து மதிப்பிட்டுவிட்டோம் என்று தோன்றியது.

நாளைக்கு மகாமகம், கும்பகோணம் நோக்கி பேருந்துகளும் மகிழுந்துகளும் போய்க்கொண்டிருந்தன. "கும்பகோணம் மகாமக குளத்தில் குளித்தால் பாவம் தீருமா, போனமாதம் சேரும் சகதியாய் இருந்த குளத்தில் இப்போது தண்ணீரை நிரப்பி குளித்தால் பாவம் தீருமோ.....பக்தி என்பது மனநோய், பரிணாம வளர்ச்சியில் ஏற்பட்ட குறைபாடு" என்றேன்.

செய்தித்தாள் வாங்கிப் படித்தோம், பால் வளத்துறை அமைச்சர் பி.வி.ரமணா பதவிநீக்கம் செய்யப்பட்டார் -  "ஊடககருவிகள் படுக்கையறைவரை பாயும் என்பதை பால்வளத்துறை அமைச்சர் உணர்ந்திருப்பார்" -- "அமைச்சர் பதவிக்கு வருவதற்கு எவ்வளவு காலம் பாடுபட்டிருப்பார், எல்லாம் ஒரே ஒரு முகநூல் பதிவில், அமைச்சர் பதவியை காலி செய்து விட்டார்களே "----- "மக்கள் இதை விரைவில் மறந்துவிடுவார்கள், மீண்டும் அரசியல் பிழைப்பை தொடங்கிவிடுவார்கள்" ---- என ஆளுக்கொரு கருத்து. தொலைபேசியை கையிலெடுத்தார் மணிவாசன், "கோரிக்கைகளை வென்றொடுப்பதோடு சங்க உறுப்பினர்களின் பாதுகாப்பும் நலனும் முக்கியம்......." என்று பேசிக்கொண்டே நடந்தார். எதிர்முனையில் கூட்டமைப்பில் உள்ள வேறோரு சங்க பொறுப்பாளராக இருக்கும் எனத் தோன்றியது.

பேருந்திலேறி திருமுட்டம் திரும்பினோம். த.வீ.செ.பள்ளி ஆசிரியர்கள் திரு.கமலக்கண்ணன் மற்றும் திரு.இராமசாமி, இருவரும் எங்களுக்காக காத்திருந்தனர்.  திரு.கமலக்கண்ணன் வீட்டில் காலைச் சிற்றுண்டி [பேருண்டி எனலாம்] தயாராக இருந்தது. நடைபயிற்சியால் இழந்த சக்தியை இவர்களின் விருந்தோம்பலால் மீண்டும் பெற்றோம். நடைபயிற்சியால் பலன் கிடைத்ததோ என்னவோ, இட்லி தோசை கறிகுருமா சுவையை மறக்கவியலாது.